5. günden aklımda kalanlar

Günün ilk karşılaşması olan Yeni Zelanda ve Slovakya maçını aslında iki takım açısından son derece vasat geçeceğini herkesin bilmesine rağmen Stoch'un varlığı Holosko, Sapara ve Vittek'in birleşince farklı bir gözle incelemeye alındı.

Alındı da, bir şey mi oldu? Berbat bir maç, ofsayt bir gol, 7 dakika oyunda kalan Stoch, 1-0'ın üstüne yatmaya çalışan Slovakya olunca, karşılaşmanın tek ilginç anı 90+3'de Winston Reid'in attığı kafa golü oldu.

Eminim ki, birçok futbolsever o gol geldikten sonra bir 'oh' çekmiştir. Rakibininin dünya futbolunda adı yok, 1-0'lık skor üstünlüğü elinde, sen hâlâ nasıl olur da 1-0'la maçı kapatırım hesabındasın. Hah! 'Dimyat'a pirince giderken evdeki bulgurdan olursun' böyle.

Acayip sevindim, hatta Reid'ın golünden sonra işyerinde "Gooool" diye bağırınca garip bakışlara maruz kaldım.

Maçta onun dışında aklında ne kaldı derseniz; birincisi Vladimír Weiss'ın oynama çabası, ikincisi ise Yeni Zelanda'nın bomba kalecisi Mark Paston. Başka bir şey kalmasın mümkünse...

FİL 'DİŞİ'Nİ GEÇİREMEDİ

Öncelikle şu ara başlıktaki Fanatik, Fotomaç zorlamamdan ötürü kendimi kutlayayım...

Benim turnuvada canı gönülden desteklediğim üç takımdan biri Fildişi Sahili. Buna bir de, Ronaldo'dan nefret çizgim eklenince, fanatik bir Fildişili'ye dönüşüverdim maç esnasında.

Karşılaşma, Ronaldo'nun direkte patlayan şahane şutuyla başlayınca "Tamam, bu kez futbol açlığın giderilecek" dediysem de, beklentimin altında bir maç oldu.

Drogbasız kolu kanadı kırık olan Fildişi'nde Keita gibi spektaküler bir adam da, yedek bankında harcanınca tadı tuzu minimum düzeyde bir maç oldu. Aruna Dindane'nin oynadığı bir takımda, Keita'nın mutlak oynaması gerekirdi. Bunu Galatasaray'da oynuyor diye söylemiyorum. Oyuna girdikten sonra nasıl bir dinamizm kattığını izleyenler görmüştür.

Portekiz, oldum olası çok sıkıcı bir takım benim için. Bu sıkıcılık tek bir adamın ayaklarına bakınca, daha da sıkıcı hale geliyor.

Messi, Eto'o ve Ronaldo'nun milli takım düzeyinde bu denli eleştirilmelerinin nedeni aslında yeteneklerinin dışında bir sorun. Kulüp takımlarında, bu adamların hepsinin etrafında kalibre açısından bu isimler kadar olmasa da, bu şahane futbolculara çarpan yetenekte adamlar oynuyor. Bu yüzden de, rakipler tek bir adama odaklanamıyor.

Oysa milli takımlarda böyle bir durum söz konusu değil. Ronaldo'nun yanındaki adamlara bakıyorum; Danny, Liedson, Raul Meireles, Simao. Rakip takımın teknik deriktörü olsam, bu adamların hiçbirine özel önlem almam. Tek bir adama odaklanıp, işime bakarım. Bu yüzden Ronaldo da, tıpkı bu isimler gibi sürekli olarak eleştiriliyor.

Bugünkü Portekiz-Fildişi Sahili maçında Ronaldo'nun kötü oynadığını söyleyemem. Adam maçın daha ilk dakikasından itibaren bütün sorumluluğu aldı. Fakat karşında Toure, Eboue, Demel gibi fizik ötesi futbolcular olunca yapacaklarının bir sınırı oluyor. Portekiz, turnuvaya Ronaldo'nun yapabildikleri sınırında devam edecektir. Daha fazlasını beklemiyorum doğrusu.

Fildişi Sahili, maçın özellikle son 30 dakikasında çok net biçimde galibiyeti kaçırdı. Galibiyeti kaçırdı diyorum ama öte taraftan da, 90+3'te korneri paslaşarak kullanarak 1 puana razı olduğunu açıkça gösterdi. Brezilya'nın, Kuzey Kore maçında aldığı 2-1'lik skor sonrası ben "Kesin grup lideri çıkar" diyemiyorum. Neden mi? Ehh, onu da altta okuyun..

ADNAN SEZGİN VE ADNAN POLAT DÖRT KÖŞEDİR

Günün son maçında Kuzey Kore'nin, grubun keki imajı göz önüne alındığında, muhtemelen kime sorsanız en az 3 fark bekliyordu. Ama beklenen olmadı.

Brezilya'nın 88. dakikada yediği golün gruptaki diğer iki takım açısından çok büyük önemi vardı, tabii Kuzey Kore için de.



Öncelikle, Fildişi ve Portekiz, bu geceki maçtan sonra Brezilya'nın yenilmez bir takım olmadığını, hatta Kuzey Kore karşısında bile çok zor durumlara düştüğünü görünce iştah artışı yaşamıştır. Nasıl yaşamasın ki? Kuzey Kore'nin 9 numaralı oyuncusu Jong Tae Se karşısında fiziken zorlanan Brezilya'nın, kuvvetli bir Drogba karşısında zorlanmaması mümkün mü? Bence mümkün değil.

Elbette Drogba'nın kolu, onun tam performanslı oynamasını güçleştirecektir fakat Brezilya orta sahasının "Kapalıçarşı" gibi rahatça gezilebildiğini görünce ve aklıma Toure, Zokora, Tiene, Tiota gibi fiziki açıdan kuvvetli bile demenin az olduğu oyuncular gelince, Fildişi Sahili'nin 2'de 2 yapıp lider olarak gruptan çıkmasının öyle atla deve olmadığını düşünüyorum.

Brezilya'nın en büyük avantajı Maicon gibi bir kanat bekinin olması. Bu fikrim, attığı golle ilintili değil. Maç boyunca 16'dan sonra saymayı bıraktığım bindirmelerine hiç ara vermedi. İkinci yarı Elano'nun yanına gelmesiyle, o bölgeyi öldürücü bir biçimde kullandılar. Haliyle, rakip de zayıf olunca her iki gol de o bölgeden geldi.

Elano'ya ayrı bir paraf açmak lazım. Yaptığı asist ve attığı gol dışında Galatasaray'da ne oynuyorsa onu oynadı. Sadece istatistik hanesi şişkindi, yoksa oyun açısından ben öyle çok büyük bir fark göremedim. Keita, Arda, Elano üçlüsünden birinin gideceği artık çok açık bir biçimde belli. Bu yüzden muhtemelen maç sonunda Adnan Polat ve Sezgin viski bardaklarını tokuşturup "İlaç oldu ilaç" diye, kahkahalarıyla etrafı çınlatmış olmalı.

İşin şakası bir yana, satılacak oyuncunun Elano olduğunu düşünüyorum. Galatasaray'ın transfer yapabilmesinin tek şartı, oyuncu satması oldu çünkü. (Bu ayrı yazı konusu maçı es geçmeyeyim)

Kuzey Kore, dünyada bu maçı izleyen tüm futbolseverlerde bir sempati oluşmasına neden olmuştur. Hele de, son dakikalarda attığı golle, kendilerine olan güvenleri biraz daha artmıştır. Elbette bu gruptan çıkmalarının mümkünü yok ancak Dünya Kupaları'nın da bu tarafı güzel. Hiç bilmediğiniz, hiç izlemediğiniz, fikriniz bile olmayan takımları izliyorsunuz.

2 numaralı Cha Jong Hyok ile Rooney bozması 9 numaralı Jong Tae Se'yi gayet beğendim. Sadece futbolunun değil ülkenin kapalı kutu olduğu Kuzey Kore'nin maçlarının öyle çok sıkıcı geçeceğini düşünmüyorum ve maç seçenler için izlemeyi öneriyorum.

Not: Elano'nun golünü izlemeyenler ya da kaçıranlar için şu linki vereyim. Golün kendisi mevcut. GOL